Al bijna een maand in de Filippijnen!
Door: Terra
Blijf op de hoogte en volg Terra
25 April 2014 | Filipijnen, Calinan
Hallo allemaal!!
Ik weet het! ik heb al een tijdje niks van me laten horen op mijn blog. Sorry daarvoor.
Inmiddels ben ik alweer bijna een maand hier, wat gaat die tijd snel!
De eerste week van mijn stage in het ziekenhuis heb ik op de eerste hulp gestaan. De eerste hulp hier bestaat uit 3 bedden en 3 verpleegkundigen. Het grootste gedeelte van de tijd heb ik zitten wachten en kletsen met de verpleegkundigen. Maar ik heb ook nog wel wat geleerd hoor! Een aantal enorm interessante en heftige dingen gezien (afgehakte duim, comateuze patiënt, verkeersongevallen, enz.). Verder ben ik inmiddels ontzettend handig in het handmatig meten van de bloeddruk en het meten van de vitale functies.
In mijn tweede en derde week stage stond ik op de afdelingen van het ziekenhuis (st. Anne, de gewone afdeling en st. Catherine, de kinderafdeling). Gelukkig liggen er hier altijd wel patiënten dus in ieder geval is er dan om de zoveel uur wat te doen (vitale functies meten, medicijnen uitdelen, infuus verwisselen). Maar hier in de Filippijnen zorgt de familie voor het wassen, eten, enz. van de patiënt. Dus het is een stuk rustiger als in Nederland.
Elke woensdag gaan we naar een health centre (een soort wijkcentrum). Woensdag is vaccinatiedag, dus mogen we vaccinaties (anti-mazelen, BCG voor tuberculose) zetten en polio druppels geven aan baby’s.
Het weekend van donderdag 17 april tot en met zondag 20 april zijn we een lang weekend weg geweest, naar het eiland Samal. Hier hebben we heerlijk in de zee gezwommen en gesnorkeld. Ik heb prachtig koraal en leuke visjes gezien. Zaterdag zijn we naar een waterpark geweest met een glijbaan die in de zee eindigt. Ook hier weer gesnorkeld (en verschrikkelijk verbrand). Er was ook een canopy walk. Dit waren 3 touwbruggen tussen de bomen waar we overheen liepen (we zaten wel met een tuigje vast aan een lijn). Daarna werden we naar beneden getakeld, het was doodeng om over het randje te stappen, dus ik was blij dat ik weer op de grond stond, maar ook blij dat ik het toch gedaan had. Zondag zijn we naar de paasmis geweest. Deze begon om 3 uur ‘s nachts! Ondanks het midden in de nacht opstaan, was het toch bijzonder om mee te maken.
Geleerd: hoe ananassen groeien! We zijn naar de boerderij van dr. Robillo geweest (15 hectare). Hij verbouwt hier allerlei vruchten en groenten (ananas, bananen, rambutan, durian, lansones, aubergines, courgettes, kokosnoten, enz.). Na en tour over zijn plantages mochten we alle vruchten proeven. Hier in de Filippijnen zijn ze gek op de durian. Helaas stinkt deze vrucht, dus je moet hem leren eten volgens de lokale bevolking, maar dat is me nog niet gelukt haha.
Grappig momentje: in het ziekenhuis hadden we gehoord dat ze vrijdag 11 april een welkomstfeestje voor ons wilden geven. Dus na het avondeten zaten we met zijn allen gedoucht, opgemaakt, haren in de krul, in onze mooiste jurkjes klaar… was er toch geen feestje.
Minder grappig momentje: zaterdag 12 juni zijn we met een aantal verpleegkundigen van het ziekenhuis wezen stappen in Davao. Dudge (de chauffeur van het ziekenhuis) bracht ons heen en terug, maar was erg moe, dus was even in het busje gaan slapen. Toen we terugkwamen van het stappen bleek hij door een aantal mannen met pistool te zijn beroofd van zijn portemonnee! De mannen vonden dat er niet genoeg in zijn portemonnee zat en wisten blijkbaar dat hij bij ‘die blanken’ hoorde, dus ze zouden later terugkomen als wij er waren… We zijn toen zo snel mogelijk ingestapt en gegaan. We waren allemaal flink geschrokken.
Ingeburgerd: Toen ik in het waterpark was merkte ik hoe ingeburgerd ik al ben. Ik ging naar de wc, en toen ik erop zat zag ik dat er geen emmer met water stond om door de wc te spoelen naderhand, dus ik baalde al flink. Totdat ik merkte dat ik de wc gewoon kon doortrekken! Haha.
Dit vind ik wel een mooi stukje om mijn verhaal mee af te sluiten.
Hopelijk was het niet een te lang blog om te lezen haha, volgende keer zal ik proberen om na een kortere periode wat van me te laten horen!
Ik weet het! ik heb al een tijdje niks van me laten horen op mijn blog. Sorry daarvoor.
Inmiddels ben ik alweer bijna een maand hier, wat gaat die tijd snel!
De eerste week van mijn stage in het ziekenhuis heb ik op de eerste hulp gestaan. De eerste hulp hier bestaat uit 3 bedden en 3 verpleegkundigen. Het grootste gedeelte van de tijd heb ik zitten wachten en kletsen met de verpleegkundigen. Maar ik heb ook nog wel wat geleerd hoor! Een aantal enorm interessante en heftige dingen gezien (afgehakte duim, comateuze patiënt, verkeersongevallen, enz.). Verder ben ik inmiddels ontzettend handig in het handmatig meten van de bloeddruk en het meten van de vitale functies.
In mijn tweede en derde week stage stond ik op de afdelingen van het ziekenhuis (st. Anne, de gewone afdeling en st. Catherine, de kinderafdeling). Gelukkig liggen er hier altijd wel patiënten dus in ieder geval is er dan om de zoveel uur wat te doen (vitale functies meten, medicijnen uitdelen, infuus verwisselen). Maar hier in de Filippijnen zorgt de familie voor het wassen, eten, enz. van de patiënt. Dus het is een stuk rustiger als in Nederland.
Elke woensdag gaan we naar een health centre (een soort wijkcentrum). Woensdag is vaccinatiedag, dus mogen we vaccinaties (anti-mazelen, BCG voor tuberculose) zetten en polio druppels geven aan baby’s.
Het weekend van donderdag 17 april tot en met zondag 20 april zijn we een lang weekend weg geweest, naar het eiland Samal. Hier hebben we heerlijk in de zee gezwommen en gesnorkeld. Ik heb prachtig koraal en leuke visjes gezien. Zaterdag zijn we naar een waterpark geweest met een glijbaan die in de zee eindigt. Ook hier weer gesnorkeld (en verschrikkelijk verbrand). Er was ook een canopy walk. Dit waren 3 touwbruggen tussen de bomen waar we overheen liepen (we zaten wel met een tuigje vast aan een lijn). Daarna werden we naar beneden getakeld, het was doodeng om over het randje te stappen, dus ik was blij dat ik weer op de grond stond, maar ook blij dat ik het toch gedaan had. Zondag zijn we naar de paasmis geweest. Deze begon om 3 uur ‘s nachts! Ondanks het midden in de nacht opstaan, was het toch bijzonder om mee te maken.
Geleerd: hoe ananassen groeien! We zijn naar de boerderij van dr. Robillo geweest (15 hectare). Hij verbouwt hier allerlei vruchten en groenten (ananas, bananen, rambutan, durian, lansones, aubergines, courgettes, kokosnoten, enz.). Na en tour over zijn plantages mochten we alle vruchten proeven. Hier in de Filippijnen zijn ze gek op de durian. Helaas stinkt deze vrucht, dus je moet hem leren eten volgens de lokale bevolking, maar dat is me nog niet gelukt haha.
Grappig momentje: in het ziekenhuis hadden we gehoord dat ze vrijdag 11 april een welkomstfeestje voor ons wilden geven. Dus na het avondeten zaten we met zijn allen gedoucht, opgemaakt, haren in de krul, in onze mooiste jurkjes klaar… was er toch geen feestje.
Minder grappig momentje: zaterdag 12 juni zijn we met een aantal verpleegkundigen van het ziekenhuis wezen stappen in Davao. Dudge (de chauffeur van het ziekenhuis) bracht ons heen en terug, maar was erg moe, dus was even in het busje gaan slapen. Toen we terugkwamen van het stappen bleek hij door een aantal mannen met pistool te zijn beroofd van zijn portemonnee! De mannen vonden dat er niet genoeg in zijn portemonnee zat en wisten blijkbaar dat hij bij ‘die blanken’ hoorde, dus ze zouden later terugkomen als wij er waren… We zijn toen zo snel mogelijk ingestapt en gegaan. We waren allemaal flink geschrokken.
Ingeburgerd: Toen ik in het waterpark was merkte ik hoe ingeburgerd ik al ben. Ik ging naar de wc, en toen ik erop zat zag ik dat er geen emmer met water stond om door de wc te spoelen naderhand, dus ik baalde al flink. Totdat ik merkte dat ik de wc gewoon kon doortrekken! Haha.
Dit vind ik wel een mooi stukje om mijn verhaal mee af te sluiten.
Hopelijk was het niet een te lang blog om te lezen haha, volgende keer zal ik proberen om na een kortere periode wat van me te laten horen!
-
25 April 2014 - 15:51
Anneke:
Hey Terra,
Tof dat je weer iets geschreven hebt. Een aantal dingen hadden we natuurlijk al gehoord, maar blijft leuk om te lezen!
Facebook wordt daar ook veel gebruikt door de mede verpleegsters en was grappig om te zien wat ze daar doen tegen de verveling: foto's maken :)
Ben benieuwd wat voor mooie beesten je nog allemaal tegenkomt.
Hier op Bali zagen we vandaag apen en onderwater prachtige murenes, vissen en kreeften.
Helaas is internet op deze stek niet zo goed voor foto's.
Gaan jullie morgen ook allemaal in het Oranje? :)
Hartelijke groetjes,
Anneke -
26 April 2014 - 00:25
Gerry:
Altijd leuk om te lezen hoe het met jou gaat en wat je allemaal meemaakt:) geniet ervan xx
-
26 April 2014 - 00:26
Gerry:
Altijd leuk om te lezen hoe het met jou gaat en wat je allemaal meemaakt:) geniet ervan xx
-
26 April 2014 - 00:26
Gerry:
Altijd leuk om te lezen hoe het met jou gaat en wat je allemaal meemaakt:) geniet ervan xx
-
01 Mei 2014 - 15:56
Ans Peters:
Hoi Terra,
Wat fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Behalve je stage doe je ook veel leuke en spannende dingen! Mooi hoor. Blijf maar regelmatig schrijven!
Wij zijn nu in Zeeland, hebben er 5 dagen op zitten. Dicher bij huis dan jij maar ook erg fijn!
Groetjes Ans x -
06 Mei 2014 - 09:34
Gerry Van De Ven:
Hoi Terra,
Wat een indrukwekkend verhaal, geweldig voor je om dit allemaal mee te maken.
We blijven je volgen+ groetjes van Gerry V en de rest van HAP Berghem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
