Rehab en verjaardag!
Door: Terra
Blijf op de hoogte en volg Terra
16 Mei 2014 | Filipijnen, Calinan
Blog van 26-04 t/m 15-05
Hallo allemaal,
Alvast bedankt voor al jullie lieve berichtjes voor mijn verjaardag! Ik heb een hele leuke en bijzondere verjaardag gehad (maar dat lees je verderop in mijn blog wel).
En alvast excuses voor het ellenlange verhaal, maar ik kon het echt niet inkorten.
Het weekend van 26 april zijn we 2 daagjes en 1 nachtje naar Davao City (downtown) geweest. (Even voor de duidelijkheid, het ziekenhuis en het huisje waar wij wonen staan in Calinan, een klein stadje ongeveer een uur rijden van Davao af).
Een van de zoons van de verpleegkundigen (Cedric) wilde wel onze tour gids zijn. We zijn naar een moslimmarkt, een kathedraal en een Chinese tempel geweest. Zo’n beetje alle geloven in 1 dag! Nadat we hadden ingecheckt in ons hotel voor die nacht zijn we uit eten geweest bij Jacks Ridge. Dit is een restaurant met een prachtig uitzicht over de hele stad en de baai. En bovendien was het eten en de cocktails errug lekkur!
De zondag hebben we eerst heerlijk uitgeslapen en een (warme!) douche genomen. Daarna hebben we rondgelopen over een grote fruit- en groentemarkt en tenslotte zijn we naar een shopping mall geweest. Het idee was om de dag af te sluiten met een late lunch in een Nederlands restaurant (de bonte koe), deze was helaas gesloten op zondag overdag. Dan maar weer terug naar Calinan. Toen we de eltree (of L3) wilden pakken probeerde de chauffeur ons af te zetten, hij vroeg meer dan het dubbele aan wat we op de heenweg hadden betaald. Gelukkig zijn we al wel een beetje ingeburgerd hier, dus gewoon uitgestapt en de volgende eltree gepakt.
Maandag 28 april:
Deze werkweek stond in het teken van het bezoeken van de andere organisaties waar we stage mogen lopen. Dus ’s ochtends zitten we allemaal netjes klaar in onze witte pakken, blijkt het dat we eerst nog een tussenstop doen in het Philippine Eagle Centre. Dit is een soort natuurpark met grote kooien waar ze allerlei verschillende uilen en arenden (onder andere de schijnbaar bijzondere Filipijnse arend) hebben zitten.
De volgende stop was in het weeshuis. We werden door de kinderen verwelkomt met een prachtig lied, de kinderen kunnen echt supermooi zingen en doen ook regelmatig shows om geld op te halen. Alle kinderen in het weeshuis komen uit de bergen waar ze zijn opgegroeid in een stam. Dus tijdens het voorstelrondje vertelden ze hoe ze heten, hoe oud ze zijn, waar ze wonen en uit welke stam ze komen.
Na een lunch in het ziekenhuis hebben we de 911 centrale bezocht. De hoofdverpleegkundige van het ziekenhuis is aan het proberen te regelen voor ons dat we een dagje op de ambulance mogen meelopen.
De volgende stop was bij de abused girls (mishandelde/misbruikte meisjes). Hier wonen meiden tot 18 jaar (de jongste was 6 jaar). Ook hier kregen we verschillende dansjes en liedjes als welkom. Vooral de tekst van het laatste liedje maakte indruk op me; forget the bad things happened in the past, look forward to a good future.
Alsof de dag nog niet druk genoeg was gingen we ook nog langs bij de straatkinderen. Dit bleek een soort van huis van bewaring te zijn waar minderjarige jongens die een strafbaar feit hebben gepleegd hun proces afwachten.
Dinsdag 29 april:
In de ochtend zijn we naar Lingap geweest, dit is een centrum voor gehandicapte mannen. Eerst werden we in de recreatie ruimte ontvangen, toen we vroegen om een rondleiding kregen we die uiteindelijk wel. We mochten niet op de 2e verdieping komen want daar was iemand doorheen gezakt. Dit konden we ons wel voorstellen toen we binnen keken. De ruimte was heel klein, smerig en kapot. Echt vreselijk om te zien dat deze jongens zo moeten leven.
’s Middags hebben we een bejaardenhuis bezocht. Sommige bejaarden sliepen in hokjes van 2 vierkante meter, terwijl anderen (waarvan de familie geld heeft) een eigen bamboehutje hadden wat er gezellig en schoon uitzag.
Woensdag 30 april:
De woensdag is voor ons vaccinatie dag. We gaan dan altijd naar een wijkcentrum. Vandaag was unicef ook aanwezig met een dag tegen ondervoeding.
Donderdag 1 mei:
Vandaag waren we vrij omdat het een feestdag is in de Filippijnen. We hebben lekker uitgeslapen en zijn naar het zwembad geweest. Lekker ontspannen van onze zware werkweek!! Pfoe!
Het weekend van 2 t/m 4 mei:
Dit weekend zijn we Mati geweest. Dit is een stad met een prachtig strand (Duhucan beach) op 3 uur rijden van Davao. Helaas bleken we in de stopbus te zitten waardoor we er uiteindelijk 6 uur over doen. Even flink balen. Aangekomen op de busterminal in Mati krijgen we veel bekijks, iets teveel naar mijn mening. Ik was blij dat we daar weg konden. Aangekomen op het blue bless resort blijkt dit een super mooi resort te zijn. We slapen in een huisje dat op palen in het water staat!
Zaterdag hebben we eerst heerlijk gezwommen in het zwembad (in de zee waren teveel zee-egels). Op internet hadden we gelezen dat je op Duhucan beach goed kan surfen, dus dat wilden we ’s middags wel doen! We hebben 3 surfboards gehuurd en allemaal een surfles. Dit was echt super gaaf om te doen. En het lukte nog vrij aardig! ’s Avonds waren we allemaal moe maar voldaan.
Zondag hebben we een typisch Filipijnse boot (met van die zijliggers) gehuurd om naar een eilandje te varen waar je goed kan snorkelen. Het water was echt zo prachtig blauw! Op een gegeven moment voeren we langs een prachtig bounty eiland, dus wij allemaal foto’s maken, bleek dat we daar gingen aanmeren! We hebben daar heerlijk gesnorkeld. Er was heel veel koraal en allerlei visjes. Heerlijk!
De week van 5 t/m 8 mei:
Deze week had ik samen met Fatiha en Charlotte dienst in de rehab. Dit is een centrum waar mannen en vrouwen wonen die verslaafd zijn (geweest) aan drugs en alcohol. Er wonen ongeveer 50 volwassen mannen, 30 jongens, en 7 vrouwen (14 t/m 35 jaar). In deze rehab kicken ze niet alleen af van hun verslaving maar krijgen ze ook respect en discipline aangeleerd. Hierdoor zijn de regels erg streng. Even een paar voorbeelden: opstaan is om 5 uur, op maandag moet iedereen een roze T-shirt aan, op dinsdag blauw enz., lunchen moet in stilte, drugs, seks, alcohol, roken, chocola, koffie en thee zijn verboden, door het laten slingeren van een papiertje krijg je sanctie, sanctie is met je gezicht naar de muur zitten voor een aantal uur. We hebben verschillende activiteiten gedaan met de verschillende groepen. We hebben Engels lessen gegeven, hygiëne en tandenpoetslessen, pannenkoeken gebakken, les over SOA’s en voorbehoedsmiddelen en een beauty middag met de meiden. We hebben wat van het donatiegeld gebruikt voor schriften, pennen, slippers, tandenborstels, tandpasta, enz.
Eigenlijk zouden we alleen deze week dienst hebben in de rehab en volgende week in het weeshuis. Maar we hebben besloten om wat langer te blijven omdat we nu een band beginnen te krijgen met sommige bewoners (dat was ook zo bij Maartje, Lize en Rafke die afgelopen week in het weeshuis zijn geweest).
Vrijdag 9 mei:
Vandaag zijn we op een medical mission geweest naar Marilog, in de bergen. Deze mensen wonen te ver van het ziekenhuis af om zelf te komen. We waren met twee busjes volgeladen met personeel, medicijnen en eten. De mensen stonden allemaal letterlijk in de rij voor een medische check-up. Ik heb bij de meeste mensen het gewicht, de temperatuur en het polsritme gemeten. Verder werd ook de bloeddruk gecontroleerd en was er 1 arts mee waar ze ook weer voor in de rij mochten gaan staan. ’s Avonds sliepen we met al het personeel in een huisje met een prachtig uitzicht over de bergen. Nou ja… slapen… De alcohol vloeide rijkelijk en het was een enorm gezellig feestje.
Zaterdag 10 mei:
Na een poging tot uitslapen zijn we met iedereen naar waterval geweest met een zwembad met (koud!) bergwater. Een aantal foto’s gemaakt met de waterval en gezellig gekletst en gegeten. Daarna weer naar huis gereden.
Zondag 11 mei:
Vandaag zijn we naar het Eden natural park geweest. Dit is een natuurpark waar je allerlei activiteiten kan doen en evt. ook kan overnachten. We wilden graag de mountain trail van 4 km doen, te voet. We dachten dat dat wel te doen was. We hebben er uiteindelijk meer dan 2 uur over gedaan omdat het weggetje constant omhoog en omlaag ging, en door de hoge luchtvochtigheid kwam het zweet letterlijk overal vandaan. Toen we in het restaurant gingen lunchen kregen we vragen van mensen waar we geweest waren omdat we er zo afgepeigerd uitzagen haha. Schijnbaar doet niemand zichzelf het aan om die tocht te doen. Na een welverdiende lunch wilden we gaan tokkelen en skycyclen (fietsen in de lucht). Daar aangekomen kregen we te horen dat het niet mogelijk was omdat er 200 wachtenden voor ons waren! Na nog wat navragen en zielig doen bij de balie mochten we toch nog aan het eind van de middag! In de tussentijd zijn we naar de vlindertuin geweest.
Om 4 uur mochten we ons melden bij de toren, daar kregen we van die prachtige helmen en tuigjes aan. Het fietsen was zowel leuk als eng omdat de fiets af en toe wel heen en weer zwabberde. Ook het tokkelen was echt heel tof om te doen!
Maandag 12 mei: mijn verjaardag!
Toen ik ’s ochtends wakker werd was de kamer versierd met ballonnen en vlaggetjes. Ik was te vroeg opgestaan want ze wilden me eigenlijk wakker zingen, maar ik moest nog een wasje doen, dus extra vroeg opgestaan. Via Maartje kreeg ik nog een mooi cadeautje van Peter. En daarna was het tijd om naar stage (rehab) te gaan. In de ochtend zijn we begonnen met een Engels les voor jongens. Na de lunchpauze was het tijd om mijn traktatie uit te delen. Mijn plan was om cake met slagroom te doen (lekker op zijn Nederlands), maar dat is best lastig als je alleen maar onbekende ingrediënten hebt. Uiteindelijk heb ik iets gekocht wat nog het meest op cake leek, bleek een soort bananenbrood/cake te zijn. En voor de slagroom gewone room en een condenser (of iets) om de room op smaak te brengen, helaas kreeg ik die niet luchtig opgeklopt, dus heb ik alleen de cake uitgedeeld. Eerst gingen we naar de meiden, die hadden allemaal mooie tekeningen voor me gemaakt. Daarna naar de mannen, ze stonden alle 50 in een rij happy birthday voor me te zingen, dat was wel indrukwekkend. Tenslotte gingen we nog langs de minors, van sommige kreeg ik een bloemetje wat ze in de tuin hadden geplukt, zo schattig. Toen ik thuis kwam uit de rehab stond er een taart met kaarsjes voor me klaar. Het was een heerlijke ijstaart genaamd mango float, gemaakt door een van de verpleegkundigen van het ziekenhuis. Na de heerlijke taart gingen we voor het avondeten richting het ziekenhuis. Daar aangekomen bleken de meiden nog een verrassing voor me te hebben: we gingen eten bij het Nederlands/Europees restaurant de Bonte Koe! We hebben daar heerlijk ons buikje rond gegeten en ik heb nog leuke cadeautjes gehad. Al met al een prachtige verjaardag!
Dinsdag 13 mei t/m donderdag 15 mei:
Deze dagen hebben we weer allerlei activiteiten in de rehab gedaan. Donderdag was onze laatste dag. We hadden gevraagd of elke groep voor ons een activiteit wilde bedenken, maar schijnbaar was dat niet helemaal goed overgekomen. Dus toen hebben we in de ochtend een soort geïmproviseerde afscheidsceremonie gehad. Er waren mensen die dansjes voor ons deden, en liedjes met begeleiding op de gitaar. Erg gezellig. We hebben afgesloten met een stoelenrace, dit was hilarisch! Helaas mag ik geen foto’s van de rehab op internet plaatsen in verband met de privacy.
Nou, dat was het verhaal(tje) dan weer. Haha, hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk om te lezen, ook al is het zo’n lap tekst.
Groetjes Ter
Hallo allemaal,
Alvast bedankt voor al jullie lieve berichtjes voor mijn verjaardag! Ik heb een hele leuke en bijzondere verjaardag gehad (maar dat lees je verderop in mijn blog wel).
En alvast excuses voor het ellenlange verhaal, maar ik kon het echt niet inkorten.
Het weekend van 26 april zijn we 2 daagjes en 1 nachtje naar Davao City (downtown) geweest. (Even voor de duidelijkheid, het ziekenhuis en het huisje waar wij wonen staan in Calinan, een klein stadje ongeveer een uur rijden van Davao af).
Een van de zoons van de verpleegkundigen (Cedric) wilde wel onze tour gids zijn. We zijn naar een moslimmarkt, een kathedraal en een Chinese tempel geweest. Zo’n beetje alle geloven in 1 dag! Nadat we hadden ingecheckt in ons hotel voor die nacht zijn we uit eten geweest bij Jacks Ridge. Dit is een restaurant met een prachtig uitzicht over de hele stad en de baai. En bovendien was het eten en de cocktails errug lekkur!
De zondag hebben we eerst heerlijk uitgeslapen en een (warme!) douche genomen. Daarna hebben we rondgelopen over een grote fruit- en groentemarkt en tenslotte zijn we naar een shopping mall geweest. Het idee was om de dag af te sluiten met een late lunch in een Nederlands restaurant (de bonte koe), deze was helaas gesloten op zondag overdag. Dan maar weer terug naar Calinan. Toen we de eltree (of L3) wilden pakken probeerde de chauffeur ons af te zetten, hij vroeg meer dan het dubbele aan wat we op de heenweg hadden betaald. Gelukkig zijn we al wel een beetje ingeburgerd hier, dus gewoon uitgestapt en de volgende eltree gepakt.
Maandag 28 april:
Deze werkweek stond in het teken van het bezoeken van de andere organisaties waar we stage mogen lopen. Dus ’s ochtends zitten we allemaal netjes klaar in onze witte pakken, blijkt het dat we eerst nog een tussenstop doen in het Philippine Eagle Centre. Dit is een soort natuurpark met grote kooien waar ze allerlei verschillende uilen en arenden (onder andere de schijnbaar bijzondere Filipijnse arend) hebben zitten.
De volgende stop was in het weeshuis. We werden door de kinderen verwelkomt met een prachtig lied, de kinderen kunnen echt supermooi zingen en doen ook regelmatig shows om geld op te halen. Alle kinderen in het weeshuis komen uit de bergen waar ze zijn opgegroeid in een stam. Dus tijdens het voorstelrondje vertelden ze hoe ze heten, hoe oud ze zijn, waar ze wonen en uit welke stam ze komen.
Na een lunch in het ziekenhuis hebben we de 911 centrale bezocht. De hoofdverpleegkundige van het ziekenhuis is aan het proberen te regelen voor ons dat we een dagje op de ambulance mogen meelopen.
De volgende stop was bij de abused girls (mishandelde/misbruikte meisjes). Hier wonen meiden tot 18 jaar (de jongste was 6 jaar). Ook hier kregen we verschillende dansjes en liedjes als welkom. Vooral de tekst van het laatste liedje maakte indruk op me; forget the bad things happened in the past, look forward to a good future.
Alsof de dag nog niet druk genoeg was gingen we ook nog langs bij de straatkinderen. Dit bleek een soort van huis van bewaring te zijn waar minderjarige jongens die een strafbaar feit hebben gepleegd hun proces afwachten.
Dinsdag 29 april:
In de ochtend zijn we naar Lingap geweest, dit is een centrum voor gehandicapte mannen. Eerst werden we in de recreatie ruimte ontvangen, toen we vroegen om een rondleiding kregen we die uiteindelijk wel. We mochten niet op de 2e verdieping komen want daar was iemand doorheen gezakt. Dit konden we ons wel voorstellen toen we binnen keken. De ruimte was heel klein, smerig en kapot. Echt vreselijk om te zien dat deze jongens zo moeten leven.
’s Middags hebben we een bejaardenhuis bezocht. Sommige bejaarden sliepen in hokjes van 2 vierkante meter, terwijl anderen (waarvan de familie geld heeft) een eigen bamboehutje hadden wat er gezellig en schoon uitzag.
Woensdag 30 april:
De woensdag is voor ons vaccinatie dag. We gaan dan altijd naar een wijkcentrum. Vandaag was unicef ook aanwezig met een dag tegen ondervoeding.
Donderdag 1 mei:
Vandaag waren we vrij omdat het een feestdag is in de Filippijnen. We hebben lekker uitgeslapen en zijn naar het zwembad geweest. Lekker ontspannen van onze zware werkweek!! Pfoe!
Het weekend van 2 t/m 4 mei:
Dit weekend zijn we Mati geweest. Dit is een stad met een prachtig strand (Duhucan beach) op 3 uur rijden van Davao. Helaas bleken we in de stopbus te zitten waardoor we er uiteindelijk 6 uur over doen. Even flink balen. Aangekomen op de busterminal in Mati krijgen we veel bekijks, iets teveel naar mijn mening. Ik was blij dat we daar weg konden. Aangekomen op het blue bless resort blijkt dit een super mooi resort te zijn. We slapen in een huisje dat op palen in het water staat!
Zaterdag hebben we eerst heerlijk gezwommen in het zwembad (in de zee waren teveel zee-egels). Op internet hadden we gelezen dat je op Duhucan beach goed kan surfen, dus dat wilden we ’s middags wel doen! We hebben 3 surfboards gehuurd en allemaal een surfles. Dit was echt super gaaf om te doen. En het lukte nog vrij aardig! ’s Avonds waren we allemaal moe maar voldaan.
Zondag hebben we een typisch Filipijnse boot (met van die zijliggers) gehuurd om naar een eilandje te varen waar je goed kan snorkelen. Het water was echt zo prachtig blauw! Op een gegeven moment voeren we langs een prachtig bounty eiland, dus wij allemaal foto’s maken, bleek dat we daar gingen aanmeren! We hebben daar heerlijk gesnorkeld. Er was heel veel koraal en allerlei visjes. Heerlijk!
De week van 5 t/m 8 mei:
Deze week had ik samen met Fatiha en Charlotte dienst in de rehab. Dit is een centrum waar mannen en vrouwen wonen die verslaafd zijn (geweest) aan drugs en alcohol. Er wonen ongeveer 50 volwassen mannen, 30 jongens, en 7 vrouwen (14 t/m 35 jaar). In deze rehab kicken ze niet alleen af van hun verslaving maar krijgen ze ook respect en discipline aangeleerd. Hierdoor zijn de regels erg streng. Even een paar voorbeelden: opstaan is om 5 uur, op maandag moet iedereen een roze T-shirt aan, op dinsdag blauw enz., lunchen moet in stilte, drugs, seks, alcohol, roken, chocola, koffie en thee zijn verboden, door het laten slingeren van een papiertje krijg je sanctie, sanctie is met je gezicht naar de muur zitten voor een aantal uur. We hebben verschillende activiteiten gedaan met de verschillende groepen. We hebben Engels lessen gegeven, hygiëne en tandenpoetslessen, pannenkoeken gebakken, les over SOA’s en voorbehoedsmiddelen en een beauty middag met de meiden. We hebben wat van het donatiegeld gebruikt voor schriften, pennen, slippers, tandenborstels, tandpasta, enz.
Eigenlijk zouden we alleen deze week dienst hebben in de rehab en volgende week in het weeshuis. Maar we hebben besloten om wat langer te blijven omdat we nu een band beginnen te krijgen met sommige bewoners (dat was ook zo bij Maartje, Lize en Rafke die afgelopen week in het weeshuis zijn geweest).
Vrijdag 9 mei:
Vandaag zijn we op een medical mission geweest naar Marilog, in de bergen. Deze mensen wonen te ver van het ziekenhuis af om zelf te komen. We waren met twee busjes volgeladen met personeel, medicijnen en eten. De mensen stonden allemaal letterlijk in de rij voor een medische check-up. Ik heb bij de meeste mensen het gewicht, de temperatuur en het polsritme gemeten. Verder werd ook de bloeddruk gecontroleerd en was er 1 arts mee waar ze ook weer voor in de rij mochten gaan staan. ’s Avonds sliepen we met al het personeel in een huisje met een prachtig uitzicht over de bergen. Nou ja… slapen… De alcohol vloeide rijkelijk en het was een enorm gezellig feestje.
Zaterdag 10 mei:
Na een poging tot uitslapen zijn we met iedereen naar waterval geweest met een zwembad met (koud!) bergwater. Een aantal foto’s gemaakt met de waterval en gezellig gekletst en gegeten. Daarna weer naar huis gereden.
Zondag 11 mei:
Vandaag zijn we naar het Eden natural park geweest. Dit is een natuurpark waar je allerlei activiteiten kan doen en evt. ook kan overnachten. We wilden graag de mountain trail van 4 km doen, te voet. We dachten dat dat wel te doen was. We hebben er uiteindelijk meer dan 2 uur over gedaan omdat het weggetje constant omhoog en omlaag ging, en door de hoge luchtvochtigheid kwam het zweet letterlijk overal vandaan. Toen we in het restaurant gingen lunchen kregen we vragen van mensen waar we geweest waren omdat we er zo afgepeigerd uitzagen haha. Schijnbaar doet niemand zichzelf het aan om die tocht te doen. Na een welverdiende lunch wilden we gaan tokkelen en skycyclen (fietsen in de lucht). Daar aangekomen kregen we te horen dat het niet mogelijk was omdat er 200 wachtenden voor ons waren! Na nog wat navragen en zielig doen bij de balie mochten we toch nog aan het eind van de middag! In de tussentijd zijn we naar de vlindertuin geweest.
Om 4 uur mochten we ons melden bij de toren, daar kregen we van die prachtige helmen en tuigjes aan. Het fietsen was zowel leuk als eng omdat de fiets af en toe wel heen en weer zwabberde. Ook het tokkelen was echt heel tof om te doen!
Maandag 12 mei: mijn verjaardag!
Toen ik ’s ochtends wakker werd was de kamer versierd met ballonnen en vlaggetjes. Ik was te vroeg opgestaan want ze wilden me eigenlijk wakker zingen, maar ik moest nog een wasje doen, dus extra vroeg opgestaan. Via Maartje kreeg ik nog een mooi cadeautje van Peter. En daarna was het tijd om naar stage (rehab) te gaan. In de ochtend zijn we begonnen met een Engels les voor jongens. Na de lunchpauze was het tijd om mijn traktatie uit te delen. Mijn plan was om cake met slagroom te doen (lekker op zijn Nederlands), maar dat is best lastig als je alleen maar onbekende ingrediënten hebt. Uiteindelijk heb ik iets gekocht wat nog het meest op cake leek, bleek een soort bananenbrood/cake te zijn. En voor de slagroom gewone room en een condenser (of iets) om de room op smaak te brengen, helaas kreeg ik die niet luchtig opgeklopt, dus heb ik alleen de cake uitgedeeld. Eerst gingen we naar de meiden, die hadden allemaal mooie tekeningen voor me gemaakt. Daarna naar de mannen, ze stonden alle 50 in een rij happy birthday voor me te zingen, dat was wel indrukwekkend. Tenslotte gingen we nog langs de minors, van sommige kreeg ik een bloemetje wat ze in de tuin hadden geplukt, zo schattig. Toen ik thuis kwam uit de rehab stond er een taart met kaarsjes voor me klaar. Het was een heerlijke ijstaart genaamd mango float, gemaakt door een van de verpleegkundigen van het ziekenhuis. Na de heerlijke taart gingen we voor het avondeten richting het ziekenhuis. Daar aangekomen bleken de meiden nog een verrassing voor me te hebben: we gingen eten bij het Nederlands/Europees restaurant de Bonte Koe! We hebben daar heerlijk ons buikje rond gegeten en ik heb nog leuke cadeautjes gehad. Al met al een prachtige verjaardag!
Dinsdag 13 mei t/m donderdag 15 mei:
Deze dagen hebben we weer allerlei activiteiten in de rehab gedaan. Donderdag was onze laatste dag. We hadden gevraagd of elke groep voor ons een activiteit wilde bedenken, maar schijnbaar was dat niet helemaal goed overgekomen. Dus toen hebben we in de ochtend een soort geïmproviseerde afscheidsceremonie gehad. Er waren mensen die dansjes voor ons deden, en liedjes met begeleiding op de gitaar. Erg gezellig. We hebben afgesloten met een stoelenrace, dit was hilarisch! Helaas mag ik geen foto’s van de rehab op internet plaatsen in verband met de privacy.
Nou, dat was het verhaal(tje) dan weer. Haha, hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk om te lezen, ook al is het zo’n lap tekst.
Groetjes Ter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
